Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(unter einer Last)

  • 1 unter der Last einer Sache zusammenbrechen

    Deutsch-Englisches Wörterbuch > unter der Last einer Sache zusammenbrechen

  • 2 Last

    Last f =, -en тя́жесть, но́ша; груз, покла́жа, кладь; тех. нагру́зка; вес
    bewegliche Last переме́нная нагру́зка
    bewegte Last подви́жный груз; переме́нная нагру́зка
    bleibende Last постоя́нная нагру́зка
    konzentrierte Last сосредото́ченный груз: gleichmäßig [stetig] verteilte Last равноме́рно распределё́нная нагру́зка, равноме́рно распределё́нный груз
    tote Last мё́ртвый груз, со́бственный вес, та́ра
    zulässige Last допуска́емая нагру́зка
    Last f =, -en бре́мя, тя́гость
    die Last der Jahre drückt ihn бре́мя лет согну́ло его́ пле́чи
    die Last der Verantwortung тя́жесть отве́тственности
    eine Last fiel von ihm ab у него́ гора́ свали́лась с плеч
    ihm sank eine Last von der Seele у него́ ка́мень с души́ свали́лся; у него́ ста́ло легко́ на душе́
    eine Last abwerten, eine Last von sich (D) abwälzen сбро́сить (с себя́) бре́мя
    j-m eine schwere Last aufladen [aufbürden, auferlegen] взвали́ть на кого́-л. тяжё́лое бре́мя, обремени́ть кого́-л.
    seine (liebe) Last haben быть обременё́нным
    eine Last auf sich (A) nehmen взять на себя́ обу́зу
    unter einer Last erliegen согну́ться под тя́жестью, не вы́нести тя́жести [бре́мени] (чего-л.)
    unter der Last der Beweise zusammenbrechen (быть вы́нужденным) созна́ться под тя́жестью ули́к
    j-m zur Last sein [fallen] быть в тя́гость кому́-л., быть [стать] обу́зой для кого́-л., быть поста́вленным в вину́ кому́-л.
    j-m etw. zur Last legen ста́вить что-л. кому́-л. в вину́; обвиня́ть (кого́-л. в чем-л.)
    Last f =, - en pl ком. обяза́тельства
    zu Lasten des Käufers за счёт покупа́теля
    j-m etw. zu Lasten schreiben записа́ть [отнести́] что-л. на чей-л. счёт (тж. перен.)
    Last f =, - en pl нало́ги; долги́; пови́нности

    Allgemeines Lexikon > Last

  • 3 Last

    f =, -en
    bewegte Lastподвижный груз; переменная нагрузка
    gleichmäßig ( stetig) verteilte Last — равномерно распределённая нагрузка; равномерно распределённый груз
    tote Lastмёртвый груз, собственный вес, тара
    2) бремя, тягость
    eine Last fiel von ihm ab — у него гора свалилась с плеч
    ihm sank eine Last von der Seele — у него камень с души свалился; у него стало легко на душе
    j-m eine schwere Last aufladen ( aufbürden, auferlegen) — взвалить на кого-л. тяжёлое бремя, обременить кого-л.
    seine (liebe) Last habenбыть обременённым
    eine Last auf sich (A) nehmen — взять на себя обузу
    unter einer Last erliegenсогнуться под тяжестью, не вынести тяжести ( бремени) (чего-л.)
    unter der Last der Beweise zusammenbrechen — (быть вынужденным) сознаться под тяжестью улик
    j-m zur Last sein ( fallen)быть в тягость кому-л., быть ( стать) обузой для кого-л.; быть поставленным в вину кому-л.
    j-m etw. zur Last legen — ставить что-л. кому-л. в вину; обвинить кого-л. в чём-л.
    3) pl ком. обязательства
    zu Lasten des Käufersза счёт покупателя
    j-m etw. zu Lasten schreibenзаписать ( отнести) что-л. на чей-л. счёт (тж. перен.)
    4) pl налоги; долги; повинности

    БНРС > Last

  • 4 teret

    Last f (-, -en), Traglast f (-, -en), Bürde f (-, -n); Lastladung f (-, -en), Fracht f (-, -en); naprtiti (skinuti) kome t. j-m eine Last aufbürden, auferlegen (abwälzen, abwerfen, abnehmen); pasti kome na t. j-m zur Last fallen; na t. zu Lasten; na moj t. zu meinen Lasten; podleći pod t-om unter einer Last zusammenbrechen (b); nositi t. (života) die Lebensbürde tragen

    Hrvatski-Njemački rječnik > teret

  • 5 durchbrechen

    (unreg., trennb., -ge-)
    I v/t (hat)
    1. break s.th. (in two); (Zweig etc.) snap
    2. (Mauer) break through
    3. ein Fenster etc. durchbrechen put a window etc. in a ( oder the) wall
    II v/i (ist)
    1. break (in two); unter einer Last: collapse
    2. durchs Eis etc.: fall through
    3. mit Gewalt: break through; Zähne, Sonne: come through, appear
    4. fig. (zum Vorschein kommen) come out
    5. MED., Geschwür etc.: burst, perforate; Blinddarm: auch rupture
    v/t (unreg., untr., hat)
    1. break through s.th.; (Schallmauer) break; (Blockade) run
    2. fig. (Regel etc.) break
    * * *
    to break through; to erupt; to breach
    * * *
    dụrch|bre|chen ['dʊrçbrɛçn] sep
    1. vt
    (in zwei Teile) to break (in two)
    2. vi aux sein
    1) (in zwei Teile) to break (in two)
    2) (=einbrechen Mensch) to fall through (durch etw sth)
    3) (= hervorbrechen) (Knospen) to appear; (Zahn) to come through; (Sonne) to break through, to appear (durch etw sth); (Charakter) to reveal itself
    4) (MED Blinddarm etc) to burst, to perforate
    * * *
    durch|bre·chen1
    [ˈdʊrçbrɛçn̩]
    I. vt Hilfsverb: haben
    1. (in zwei Teile brechen)
    etw \durchbrechen to break sth in two
    Fleisch/Gemüse \durchbrechen to mince [or chop] meat/vegetables
    II. vi Hilfsverb: sein
    [unter etw dat] \durchbrechen to break in two [under sth]
    unter dem Gewicht \durchbrechen to break in two under the weight [of sth]
    [bei etw dat] \durchbrechen to fall through [while doing sth]
    [durch etw akk] \durchbrechen to appear [through sth]; Zähne to come through; Sonne to break through [the clouds]
    4. (sich zeigen) to reveal [or show] itself
    5. MED to burst [or rupture]
    durch·bre·chen *2
    [dʊrçˈbrɛçn̩]
    1. (gewaltsam durch etw dringen)
    etw [mit etw dat] \durchbrechen to crash through sth [with sth]
    etw \durchbrechen to break through sth
    die Schallmauer \durchbrechen to break the sound barrier
    * * *
    I 1.
    unregelmäßiges transitives Verb break in two
    2.
    unregelmäßiges intransitives Verb; mit sein

    der Blinddarm/das Magengeschwür ist durchgebrochen — (Med.) the appendix has burst/the gastric ulcer has perforated

    2) (hervorkommen) < sun> break through
    3) (einbrechen) fall through
    II
    unregelmäßiges transitives Verb break through < sound barrier>; break or burst through < crowd barrier>; < car> crash through <railings etc.>
    * * *
    'durchbrechen (irr, trennb, -ge-)
    A. v/t (hat)
    1. break sth (in two); (Zweig etc) snap
    2. (Mauer) break through
    3.
    durchbrechen put a window etc in a ( oder the) wall
    B. v/i (ist)
    1. break (in two); unter einer Last: collapse
    2. durchs Eis etc: fall through
    3. mit Gewalt: break through; Zähne, Sonne: come through, appear
    4. fig (zum Vorschein kommen) come out
    5. MED, Geschwür etc: burst, perforate; Blinddarm: auch rupture
    durch'brechen v/t (irr, untrennb, hat)
    1. break through sth; (Schallmauer) break; (Blockade) run
    2. fig (Regel etc) break
    * * *
    I 1.
    unregelmäßiges transitives Verb break in two
    2.
    unregelmäßiges intransitives Verb; mit sein

    der Blinddarm/das Magengeschwür ist durchgebrochen — (Med.) the appendix has burst/the gastric ulcer has perforated

    2) (hervorkommen) < sun> break through
    3) (einbrechen) fall through
    II
    unregelmäßiges transitives Verb break through < sound barrier>; break or burst through < crowd barrier>; < car> crash through <railings etc.>
    * * *
    v.
    to breach v.
    to break through v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > durchbrechen

  • 6 pod

    pod [pɔt]
    I. prep +instr
    1) ( poniżej) unter +dat
    \pod oknem unter dem Fenster
    \pod wodą/ziemią unter dem Wasser/der Erde
    \pod spodem darunter, unten drunter ( fam)
    2) ( obok)
    \pod domem am [ lub vor dem] Haus
    \pod drzwiami vor der Tür
    mieć coś \pod bokiem ( przen) etw gleich in der Nähe [ lub um die Ecke ( fam)] haben
    mieć coś \pod ręką ( przen) etw griffbereit [ lub parat] haben
    3) ( w pobliżu) bei +dat
    mieszkać \pod Poznaniem bei [ lub in der Nähe von] Posen wohnen
    bitwa \pod Grunwaldem die Schlacht bei Tannenberg ( im Jahre 1410)
    4) ( dla wyrażenia przyczyny) unter +dat
    załamać się \pod ciężarem unter einer Last zusammenbrechen
    znajdować się \pod wpływem czegoś sich +akk unter dem Einfluss von etw befinden
    \pod przymusem unter Zwang, gezwungen
    5) ( okoliczność) unter +dat
    zeznawać \pod przysięgą unter Eid aussagen
    \pod groźbą [kary pieniężnej] unter Androhung [einer Geldstrafe]
    \pod warunkiem że... unter der Bedingung, dass...
    \pod nadzorem nauczyciela unter Aufsicht des Lehrers
    \pod czyjąś opieką unter jds Obhut [ lub Aufsicht]
    mieć kogoś \pod sobą ( pot) jdn unter sich +dat haben
    występował \pod nazwiskiem Nowak er trat unter dem Namen Nowak auf
    książka \pod tytułem... das Buch unter dem Titel...
    mieszkać \pod numerem piętnastym in der Nummer 15 wohnen
    II. prep +acc
    1) ( kierunek)
    \pod poduszkę unter das Kissen
    \pod prąd/wiatr gegen die Strömung/den Wind
    iść \pod górę bergauf gehen
    wpaść \pod samochód angefahren [ lub überfahren] werden
    odprowadzić kogoś \pod dom jdn bis an die Haustür bringen
    \pod wieczór/koniec gegen Abend/Ende
    \pod czyjąś nieobecność während jds Abwesenheit
    mężczyzna \pod sześćdziesiątkę ein Mann, so an die Sechzig ( fam)
    4) ( dobór)
    szalik \pod kolor kurtki ein zur Farbe der Jacke passender Schal, ein auf die Farbe der Jacke abgestimmter Schal
    5) ( czynność)
    poddać wniosek \pod głosowanie den Antrag zur Abstimmung bringen

    Nowy słownik polsko-niemiecki > pod

  • 7 schwanken

    v/i
    1. (hat geschwankt) sway; Boden, Gelände: auch shake, tremble; Boot: rock (from side to side); (taumeln) sway (from side to side), totter; bes. Betrunkener: auch stagger, reel; unter einer Last schwanken stagger under a load
    2. (ist) stagger, totter; er schwankte über die Straße / aus dem Lokal he tottered ( oder staggered) across the street / out of the pub (Am. bar)
    3. (hat) fig. (unentschlossen sein) vacillate, waver, dither; (sich ändern) vary; abwechselnd: alternate; WIRTS., Kurse, Preise: fluctuate; Temperatur, TECH., Messwerte etc.: fluctuate, vary; ich schwanke noch fig. I’m still undecided ( oder dithering), I haven’t made up my mind yet; ich schwanke noch zwischen Malta und Zypern I still can’t decide whether to go to Malta or Cyprus; zwischen Hoffen und Bangen schwanken waver between hope and anxiety; die Meinungen schwanken opinions vary; er schwankte einen Augenblick, bevor er... after a moment of indecision he...; siehe auch wanken
    * * *
    to stagger; to sway; to hover; to rock; to roll; to fluctuate; to range; to waver; to vacillate; to falter; to oscillate; to wobble; to reel; to seesaw; to swing
    * * *
    schwạn|ken ['ʃvaŋkn]
    vi
    1) (= wanken, sich wiegen) to sway; (Schiff) (auf und ab) to pitch; (seitwärts) to roll; (= beben) to shake, to rock
    2) aux sein (= gehen) to stagger, to totter
    3) (Preise, Temperatur, Stimmung etc) to fluctuate, to vary; (Gebrauch, Schätzungen, Angaben) to vary; (PHYS, MATH) to fluctuate; (Kompassnadel etc) to swing, to oscillate
    4) (= hin und her gerissen werden) to vacillate; (= wechseln) to alternate
    5) (= zögern) to hesitate; (= sich nicht schlüssig sein) to waver, to vacillate

    schwanken, ob — to hesitate as to whether, to be undecided (as to) whether

    6)

    ins Schwanken kommen or geraten (Baum, Gebäude etc) — to start to sway; (Erde) to start to shake or rock; (Preise, Kurs, Temperatur etc) to start to fluctuate or vary; (Autorität, Überzeugung etc) to begin to waver; (Institution) to begin to totter

    * * *
    1) ((with between) to be undecided: She hovered between leaving and staying.) hover
    2) (to vary between certain limits: Weather conditions here range between bad and dreadful / from bad to dreadful.) range
    3) (to sway, move or walk unsteadily: The drunk man staggered along the road.) stagger
    * * *
    schwan·ken
    [ˈʃvaŋkn̩]
    vi
    1. Hilfsverb: haben (schwingen) to sway
    ins S\schwanken geraten to begin to sway [or swaying
    2. Hilfsverb: sein (wanken) to stagger [or reel]
    irgendwohin \schwanken to stagger [or reel] somewhere
    der Betrunkene schwankte über die Straße the drunk tottered over the road
    3. Hilfsverb: haben (nicht stabil sein) to fluctuate [or vary]
    seine Stimme schwankte his voice wavered
    4. Hilfsverb: haben (unentschlossen sein)
    [noch] \schwanken to be [still] undecided
    ich schwanke noch, ob wir erst morgen oder doch schon heute fahren sollen I'm still unsure [or still hesitating] whether we should leave today or tomorrow
    zwischen zwei Dingen \schwanken to be torn between two things
    das S\schwanken indecision, indecisiveness
    jdn \schwanken[d] machen to weaken sb's resolve
    ein \schwankender Charakter a hesitant character
    * * *
    intransitives Verb (mit Richtungsangabe mit sein)
    1) sway; < boat> rock; (heftiger) roll; <ground, floor> shake
    2) (fig.): (unbeständig sein) <prices, temperature, etc.> fluctuate; <number, usage, etc.> vary
    3) (fig.): (unentschieden sein) waver; (zögern) hesitate

    er schwankt noch, ob — he is still undecided [as to] whether

    * * *
    1. (hat geschwankt) sway; Boden, Gelände: auch shake, tremble; Boot: rock (from side to side); (taumeln) sway (from side to side), totter; besonders Betrunkener: auch stagger, reel;
    unter einer Last schwanken stagger under a load
    2. (ist) stagger, totter;
    er schwankte über die Straße/aus dem Lokal he tottered ( oder staggered) across the street/out of the pub (US bar)
    3. (hat) fig (unentschlossen sein) vacillate, waver, dither; (sich ändern) vary; abwechselnd: alternate; WIRTSCH, Kurse, Preise: fluctuate; Temperatur, TECH, Messwerte etc: fluctuate, vary;
    ich schwanke noch fig I’m still undecided ( oder dithering), I haven’t made up my mind yet;
    ich schwanke noch zwischen Malta und Zypern I still can’t decide whether to go to Malta or Cyprus;
    zwischen Hoffen und Bangen schwanken waver between hope and anxiety;
    die Meinungen schwanken opinions vary;
    er schwankte einen Augenblick, bevor er … after a moment of indecision he …; auch wanken
    * * *
    intransitives Verb (mit Richtungsangabe mit sein)
    1) sway; < boat> rock; (heftiger) roll; <ground, floor> shake
    2) (fig.): (unbeständig sein) <prices, temperature, etc.> fluctuate; <number, usage, etc.> vary
    3) (fig.): (unentschieden sein) waver; (zögern) hesitate

    er schwankt noch, ob — he is still undecided [as to] whether

    * * *
    n.
    dither n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > schwanken

  • 8 wanken

    v/i
    2. (hat) im Stehen: sway; Boot: rock; Boden, Haus etc.: sway; fig. Thron etc.: rock, totter; (unentschlossen sein) waver, falter, vacillate; ihm wankten die Knie his knees gave (way); ins Wanken geraten begin to sway ( oder rock); fig., Position etc.: become shaky; Person: become unsure of o.s.; ins Wanken bringen fig. shake, rock; nicht wanken und nicht weichen not budge ( oder give) an inch
    * * *
    to waver
    * * *
    wạn|ken ['vaŋkn]
    vi
    1) (= schwanken) (Mensch, Gebäude) to sway; (Knie) to shake, to wobble; (Boden) to rock; (fig Thron, Regierung) to totter; (= unsicher sein/werden) to waver, to falter

    ins Wanken geraten (lit) — to begin to sway/rock; (fig) to begin to totter/waver or falter/vacillate

    etw ins Wanken bringen (lit) — to cause sth to sway/rock; (fig) Thron, Regierung to cause sth to totter; Glauben, Mut to shake sth; Moral to throw doubt upon sth; Weltbild to shake sth

    2) aux sein (= gehen) to stagger; (alter Mensch) to totter
    * * *
    1) (to stagger; to sway; to move in an unsteady way: The drunk man reeled along the road; My brain was reeling with all the information that he gave me.) reel
    2) (to move unsteadily as if about to fall: The building tottered and collapsed; He tottered down the road.) totter
    3) (to be unsteady or uncertain: He wavered between accepting and refusing.) waver
    * * *
    wan·ken
    [ˈvaŋkn̩]
    vi
    1. Hilfsverb: haben (hin und her schwanken) to sway
    2. Hilfsverb: sein (sich wankend bewegen)
    irgendwohin \wanken to stagger somewhere
    3.
    etw ins W\wanken bringen to shake sth
    ins W\wanken geraten to begin to sway [or waver]
    sein Entschluss geriet ins W\wanken he began to waver in his decision
    * * *
    1) sway; < person> totter; (unter einer Last) stagger
    2) mit sein (unsicher gehen) stagger; totter
    3) (geh.): (bedroht sein) <government, empire, etc.> totter

    ins Wanken geraten — begin to totter; <theory, faith, etc.> become shaky

    ins Wanken bringenmake <monarchy, government, etc.> totter; shake <resolve, faith>

    * * *
    wanken v/i
    2. (hat) im Stehen: sway; Boot: rock; Boden, Haus etc: sway; fig Thron etc: rock, totter; (unentschlossen sein) waver, falter, vacillate;
    ihm wankten die Knie his knees gave (way);
    ins Wanken geraten begin to sway ( oder rock); fig, Position etc: become shaky; Person: become unsure of o.s.;
    ins Wanken bringen fig shake, rock;
    nicht wanken und nicht weichen not budge ( oder give) an inch
    * * *
    1) sway; < person> totter; (unter einer Last) stagger
    2) mit sein (unsicher gehen) stagger; totter
    3) (geh.): (bedroht sein) <government, empire, etc.> totter

    ins Wanken geraten — begin to totter; <theory, faith, etc.> become shaky

    ins Wanken bringenmake <monarchy, government, etc.> totter; shake <resolve, faith>

    * * *
    v.
    to stagger v.
    to waver v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > wanken

  • 9 labor

    1. lābor, lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ-λιβρός, schlüpfrig u. ahd. slīfan, gleiten), sich auf einer glatten Oberfläche sanft hinbewegen, gleiten, schlüpfen, schweben, hingleiten, hinschlüpfen, hinschweben, u. abwärts = herabgleiten, -schlüpfen, -schweben, u. als Anfang des Fallen = sinken, absol., od. konstr. m. ad, in, inter, per, sub, super, ab, de, ex u. m. bl. Abl., I) im allg.: 1) eig.: α) v. lebl. Subjj., zB. v. Schlangen, non squamoso ventre, Prop.: per sinus crebros et magna volumina, Ov.: circa donaria, Ov.: circum tempora, sich schlängeln, Ov.: inter vestes et levia tempora, Ov.: angues lapsi in diversum, Iul. Obsequ.: populus in diversa labitur, verläust sich nach verschiedenen Richtungen, Iustin.: abwärts, montibus, Val. Flacc. – v. Schwimmenden, per aequora, Ov.: in magno mari, Ov.: medio amne, Ov. – v. Schiffenden, rate per aequora, Ov.: aquā, Prop. – v. Fliegenden, auf Fittichen Schwebenden, per auras, Ov.: pennis, entschweben, von Merkur, Verg.: aufwärts, sub sidera, entschweben, Verg.: abwärts, polo, Verg. – vom auf dem Wagen durch die Lüfte fahrenden Mars, pronum per aëra, Ov. – v. Herabsteigenden, per funem demissum labi, Verg.: im Bilde, labi per iter declive senectae, Ov. – v. Herabsinkenden, semianimem od. moribundum ex equo, Liv., suffosso equo, Tac., u. bl.
    ————
    equo, Hor.; vgl. multis labentibus ex equis aut desilientibus, Liv.: labi ex rupe, Curt.: ex arbore, Capit.: per gradus, die Stufen hinabfallen, Liv.: super terram, hinsinken, Liv. – β) v. lebl. Subjj.: quia continenter laberentur et fluerent omnia, Cic.: in vanum manus lapsa, die einen Fehlhieb getan, Curt.: cum tela de testudine laberentur, Curt.: tum (illud iaculum) leni impetu labitur, gleitet sanft (auf dem Wasser) dahin, Min. Fel. – abwärts, lapsa cadunt folia, Verg.: lapsus ab arbore ramus, Ov.: lapsae lacertis, nullo solvente, catenae, Ov. – v. Kleidern und Waffen, soluta ac velut labens undique toga, Quint.: tergo velamina lapsa, Ov.: labentibus super corpus armis, Liv. – v. Sternen u. dgl., vagā et mutabili ratione, Cic.: advorsum nimbos, Lucr.: caelo, dahingleiten am usw., Verg.: abwärts, ab aethere, Ov.: de caelo, Verg.: ignem de caelo lapsurum, Capit. – v. Schiffen, vadis, Verg. – v. Gewässern, gleiten, dahingleiten, fließen, cum labantur assidue flumina, quaedam concitata rapiantur, Sen.: altissima quaeque flumina minimo sono labi, Curt.: altis ripis, dahingleiten, Hor.; aber sinistrā ripā, hinwegströmen über usw., Hor.: per CCC stadia, Curt.: sub terras, sub magna terra, Ov.: abwärts, e fontibus, Curt.: diversis de partibus (al. fontibus), Ov.: vertice silvae, Ov.: quantum aquarum per gradus cum fragore labentium, Sen.: zurück, in caput (Quelle) suum retro, Ov.: prius vasto laben-
    ————
    tur flumina ponto, quam etc., Prop.: vado labente, die Flut zurück-, abfloß, Tac. – v. Tränen, rinnen, träufeln, in genas, Hor.: per genas in ensem, Ov.: ex oculis, Ov. – v. anderen Flüssigkeiten, fließen, rinnen, träufeln, in proximum mare (vom flüssigen Bernstein), Tac.: truncis cavis, vom Honig, Hor.: quid sit, quod guttatim faciat pluviam labi, Amob.: pressus pavore sanguis tardius labebatur, floß (hervor), Tac. – vom Feuer, in porticus, hinüberschlagen in usw., Tac. – v. Übeln usw., die allmählich in den Körper dringen, sich verbreiten, frigus per artus labitur, Ov.: dolor lapsus ad artus, Verg.: penitus in viscera lapsum serpentis furiale malum, Verg.: somnus labitur in artus, Ov.
    2) übtr.: a) gleiten, rinnen, α) v. leb. Subjj.: sed labor longius, ad propositum revertar, ich gerate, ich verliere mich zu weit (in der Rede), Cic.: u. so quin labebar longius, nisi me retinuissem, Cic. – cadere spe dicuntur, qui levati animo a summo ad inferiora labuntur, Donat. Ter. Andr. 3, 5, 12. – β) v. lebl. Subjj.: ilico res foras labitur, liquitur, rinnt das Geld ihm aus dem Hause und zerfließt, Plaut.: brevitate et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius, Cic.: sunt (vitia) in lubrico incitataque semel proclivi labuntur sustinerique nullo modo possunt, Cic. – v. der Rede, oratio sedate placideque labitur, gleitet (fließt) dahin, Cic. or. 92: prosā incipit (sermo eius), versu
    ————
    labitur, pedestri oratione finitur, Hieron. epist. 53, 8. – v. Zeit u. Leben, dahingleiten, entrinnen, verfließen, assiduo labuntur tempora motu, non secus ac flumen, Ov.: labitur occulte fallitque volubilis aetas, ut celer admissis labitur amnis aquis, Ov.: cito pede labitur aetas, Ov.: tardo pede lapsa vetustas, Ov.: u. so labuntur tempora, anni, lustra, Hor. u.a. Dichter. – b) mit Angabe des Ziels, zu etwas sich hinneigen, in etw. sinken, auf od. in etw. verfallen, geraten, α) v. leb. Subjj.: labor eo, ut assentiar Epicuro, fühle mich zur Ansicht des E. hingezogen, Cic.: labi ad illos, qui etc., Cic.: veremini, ne labar ad opinionem, möchte dem Wahne verfallen, Cic.: labi in errorem emendabilem, Liv.: in luxuriam, in segnitiam, Iustin.: in vitium, Hor.: in somnum, in soporem, Petron. – β) v. lebl. Subjj.: civitatum mores lapsi ad mollitiem, Cic.: omnia in externum lapsa sunt morem, Curt.
    II) prägn.: A) = delabi, abgleiten, abkommen, vorbeigleiten, 1) eig.: si viā lapsus est (bildl.), Sen.: cum superiacta tela de testudine laberentur, Tac.: ne adiectae voces laberentur atque errarent, priusquam sensus (auditus) ab his pulsus esset, Cic. – 2) übtr.: hāc spe lapsus, in der Hoffnung getäuscht, Caes.: labi facultatibus, um sein Vermögen kommen, ICt.
    B) = ab- od. ausgleiten, straucheln, ausgleitend, strauchelnd fallen, 1) eig.: agaso pede lapsus, Hor. –
    ————
    homini nequam lapso et ut allevaretur roganti, ›Tollat te‹, inquit, ›qui novit‹, Quint. – 2) übtr.: straucheln, a) = irre werden, mente, wahnsinnig werden, Cels.: u. so lapsi mente, wahnsinnig (Ggstz. sui compotes), Cels. – labi memoriā, einen Gedächtnisfehler begehen, Suet. – u. geistig od. moralisch irren, fehlen, sich vergehen, erravit, lapsus est, non putavit, Cic.: opinione labi posse, voluntate a re publica dissidere nullo pacto posse, Cic.: in alqa re consilio od. casu lapsum esse, Cic.: consilio id magis quam furore lapsos fecisse, Liv.: labi per errorem, Cic., od. errore, ICt.: labi propter imprudentiam, Cic.: imprudentiā lapsum aliquid facere (Ggstz. scientem aliquid delinquere), Liv.: labi imperitiā, ICt.: in quo vorbo lapsa consuetudo deflexit de via, Cic.: labi in officio, Cic.: in his labi et cadere, Cic.: qua in re si mediocriter lapsus sum, defendes meum tolerabile erratum, Cic.: numquam labere, si te audies, Cic.: qui sero lapsum revocatis, Prop. – b) straucheln = zum Falle geneigt sein, dem Falle nahe sein (s. Halm Cic. Phil. 2, 51), equitem Romanum non libidine, non turpibus impensis atque iacturis, sed experientiā patrimonii amplificandi labentem excepit, fulsit et sustinuit re, fide, hodieque sustinet, Cic.: cum labentem et prope cadentem rem publicam fulcire cuperetis, Cic.: ferre praesidium labenti et inclinatae paene rei publicae, Cic.: labente deinde paulatim disciplinā, Liv.: labente iam
    ————
    causā decem virorum, Liv.: vidi ego labentes (weichenden) acies et tela caduca, Prop.
    C) = elabi, herausfallen, 1) eig.: viscera lapsa, Ov. u. Lucan.: forte lapsa vox, entschlüpfte, entfallene, Tac. – v. Pers., entgleiten, entschlüpfen, e manibus custodientium, Curt.: custodiā, Tac. – 2) übtr.: quam nostro illius labatur pectore vultus, entschwindet, Verg. ecl. 1, 63.
    D) herabgleiten, -sinken = schlapp herabhängen, lapsa catena, schleppende, Prop.: tenuata de nexibus membra labuntur, Ps. Quint. decl. – bes. v. Gliedern Sterbender, caput labens et iam languentia colla levat, Lucan.: malae labentes, herabsinkende Kinnladen, Suet.: lapsae genae, Sen. poët. – neutr. pl. subst., firmamenta fluidorum ac labentium, des Schlotterigen u. Schlappen, Sen. ep. 102, 25.
    E) sinken, hinsinken, zusammensinken, 1) eig.: α) v. Pers.: calor ossa reliquit, labitur, Verg.: sub onere labitur, erliegt der Last, Petron.: multi sine morte labuntur, Petron. – β) v. lebl. Subjj., u. zwar v. Gebäuden usw., zusammen-, einsinken, vor Alter verfallen, lapso fundamento, Curt.: lapsura domus, Ov.: donec labentes deorum aedes refeceris, Hor. – v. den Augen Schlafender, zufallen, zusinken, labentes ocelli, Prop.: lapsi somno ocelli, Prop. – u. Sterbender, brechen, labuntur frigida leto lumina, Verg.: labentes oculos condere (zudrücken), Ov.: dum laben-
    ————
    tes oculi ad nostras exclamationes nostrosque planctus admissā paulatim luce laxantur, Ps. Quint. decl. Vgl. Burmann Ov. am. 3, 5, 1; trist. 3, 3, 44.
    2) übtr.: a) sinken = hinschwinden, vom Lebensatem, labens anima, Tac.: labi spiritum nec ultra biduum duraturum, Tac. – dah. v. Sterbenden, denen die Sinne vergehen, in den Tod sinken, sterben, laberis Oebalide, primā fraudate iuventā, Verg.: labimur (mir schwinden die Sinne), i, miseram solare parentem, Stat.: ille oculis extremo errore solutis labitur, Stat. – b) sinken = verfallen, in Verfall geraten, miserere domus labentis, Verg.: u. so labens regia, Iustin.: lapsum genus, Verg.: labente paulatim disciplinā, Liv.: ut magis magisque mores lapsi sint, tum ire coeperint praecipites, Liv.: fides lapsa, Ov. – Parag. Infin. labier, Cic. Arat. 226. Lucr. 4, 443. Hor. ep. 2, 1, 94. – Partic, labundus, a, um, hinstürzend, unda sub undis labunda, Acc. tr. 570.
    ————————
    2. labor, ōris, m. (zu labāre; eigentl. »das Wanken unter einer Last«), die Anstrengung, I) die Anstrengung, etw. zu vollbringen, die Bemühung, Mühe, Arbeit, Strapaze, 1) eig.: a) übh.: labor forensis, Cic.: irritus, Quint. u. Ov.: labor itineris, Cic.: labor viae, Liv.: labores militum, Caes.: labor corporis, animi, Cic.: labor manuum, Hieron.: labor domesticus, Colum.: militiae, Cic. aut belli aut fugae, Caes.: operis (der Belagerung), Caes.: labores belli, Cic.: labores defensionum, Cic. – parvulo labore, Cic.: nullo labore, Cic.: nullo labore tuo, ohne daß es dir Mühe macht, Cic.: sine labore, sine ullo labore, Cic.: sine ullo labore et contentione, Cic.: sine labore ac periculo, Cic.: cum labore, summo cum labore, Cic.: res est magni laboris, Cic.: tot adire labores, Verg.: affecta labore et vigiliis corpora, Liv.: capere tantum laborem, sich so sehr bemühen, Cic.: laborem inanem capere, sich vergeblich abmühen, Ter.: in ea (arte) plus operae laborisque consumpsisse, Cic.: nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic.: demere (alci) laborem militiae, Cic.: unius mensis labor alci detrahitur, Cic.: exanclare talem laborem, Cic., omnes labores, Cic.: exanclatis itinerum laboribus, Amm.: exercere se tantis laboribus, Cic.: apes exercet sub sole labor, Verg.: tot per annos terrā marique tanta pericula ac labores exhausisse, Liv.: inter labo-
    ————
    res exhaustos aut mox exhauriendos, Liv.: frustra labore exhausto, Lucan.: magnos esse experiundos et subeundos labores, Cic.: dum adulescentis dextera irrito se labore fatigat, Val. Max.: frangere se tantis laboribus, Cic.: qui partis honoribus eosdem in foro gessi (habe mich unterzogen) labores, quos petendis, Cic.: impenditur labor et sumptus ad incertum casum et eventum quotannis, Cic.: suum laborem hominum periculis sublevandis impertire, Cic.: non plus alci laboris imponere quam sibi sumere, Cic.: eis laborem etiam novum pro portione iniungi, Liv.: quid sumptus in eam rem aut laboris insumpserit, Cic.: operam, studium, laborem interponere pro alqo, Cic.: pugnando fessis laxatur labor, Liv.: ut sibi pro re gesta aliquid laxaret laboris, Liv.: levare alci laborem, Cic.: defensionum laboribus aut omnino aut magna ex parte liberari, Cic.: obire pericula ac labores pariter, Liv.: non parcere labori, Cic. (u. so ne labori suo neu periculo parceret, Caes.): et honoribus amplissimis et laboribus maximis perfunctum esse, Cic.: Hercules perfunctus iam laboribus, Cic.: laborem viae pati posse, Liv.: multis laboribus (unter v. Str.) quaerere alqm. Plaut.: reficere se ex labore, Caes.: ab parvulis labori ac duritiae studere, Caes.: succumbere labori, Caes.: istos labores, quos nunc in naufragiis nostris suscipis, non subisses, Cic.: frustra tantum laborem sumere, Caes.: supersedere hoc labore itineris, Cic.: suscipere labo-
    ————
    rem, labores, Cic.: frustra suscipere laborem, sich vergeblich abmühen, Cic.: sustinere forensem laborem propter ambitionem, Cic.: labores, pericula facile tolerare, Sall.: non vitandi laboris mei causā, Cic. – labor est m. Infin., es kostet Mühe (Arbeit), es hat Schwierigkeit, Liv. 39, 1, 5. Plin. 26, 118: u. so maior aliquanto labor est m. Infin., Flor. 2, 2, 4: proximus huic labor est placitam exorare puellam, Ov. art. am. 1, 37: nec magnus prohibere labor, Verg. georg. 4, 106. – b) insbes., Anstrengung, angestrengte Tätigkeit, Arbeitsamkeit (Ggstz. inertia, desidia, requies, quies, otium), verb. industria et labor, summus labor in publicis privatisque rebus, Cic.: vivere in studiis laboribusque, Cic.: labor quaerendi, Erwerbsfleiß, Iustin.: rei militaris labor, Leistungen im Kriegswesen, Nep.: animi labor, geistige Anstrengung, Nep. – als Fähigkeit, Arbeitsfähigkeit, Ausdauer in Arbeit u. Anstrengung, M. Messala magni laboris, Cic.: homo magni laboris summaeque industriae, Cic.: magni formica laboris, die arbeitsame, emsige, Hor.: (iumenta) summi ut sint laboris efficiunt, Caes. – 2) meton.: a) Arbeit, Werk, ita multorum mensium labor hostium perfidiā et vi tempestatis puncto temporis interiit, Caes. b. c. 2, 14, 4: sternuntur segetes longique perit labor irritus anni, Ov.: et pluviā ingenti sata laeta boumque labores diluit, Verg.: artificum manus (verschiedenen Malereien)
    ————
    inter se operumque laborem (Bauwerk) miratur, Verg.: hic labor ille domus et inextricabilis error, v. Labyrinthe, Verg.: cari uteri labores, v. Kindern, Claud. rapt. Pros. 1, 194. – b) Unternehmung, Tat, belli, Verg.: von den Kampfspielen, wie πόνος, μόχθος, Hor.: u. von den großen Unternehmungen des Herkules, Hor.: strenui labores (im Kriege), Eutr. – II) Anstrengung, etwas zu überwinden, zu ertragen, Plage, Pein, Not, Ungemach, Drangsal, Mühseligkeit, Unglück, Beschwerlichkeit, a) übh.: scis amorem, scis laborem, scis egestatem meam, Plaut.: cuius erga me benevolentiam vel in labore meo vel in honore perspexi, Cic.: multis variisque perfunctus laboribus, Nep.: quoniam in tantum luctum et laborem detrusus es, quantum nemo umquam, Cic.: breviter Troiae supremum audire laborem, Verg. – poet., labores solis, lunae, Sonnenfinsternis, Mondfinsternis, Verg.: labores Lucinae, die Wehen, Verg. – b) Beschwerde, α) = Krankheit, nervorum, Nervenkrankheit, Vitr.: annuus earum (apium) labor est initio veris, Colum.: mox et frumentis labor additus, ut mala culmos esset robigo, Verg.: valetudo decrescit, accrescit labor, Plaut. – β) = phys. Schmerz, cor de labore pectus tundit, Plaut. Cas. 415: hoc medicamentum sine magno labore circa septimum diem cadere cogit haemorrhoidas, Scrib. Larg. 227. – γ) gemütl. Schmerz, Betrübnis, Kummer (s. Spengel Ter. Andr.
    ————
    720. Wagner Ter. heaut. 82), quamquam ibi animo labos grandis capitur, Plaut.: verum ex eo misera quam capit laborem! Ter. – c) eine Last, lapides laborem sustinent od. tolerant, tragen Lasten, sind von dauerhafter Beschaffenheit, Vitr. 2, 7, 2. Plin. 36, 167. – Archaist. Nbf. labōs, ōris, m., *Pacuv. tr. 290. Plaut. merc. 72; trin. 271; truc. 521. Ter. Hec. 286. Lucil. 215. Varro sat. Men. 247. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 1 u. 3, 61 (82), 18. Catull. 55, 13. Plin. 6, 60 u. Spät. (s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 265).personif., Labōs, ōris, m., die Mühsal, eine unterirdische Gottheit, Verg. Aen. 6, 277.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > labor

  • 10 durchbiegen

    (unreg., trennb., hat -ge-)
    I v/t bend back (as far as possible)
    II v/refl: sich ( unter einer Last) durchbiegen sag, bend (under a weight)
    * * *
    dụrch|bie|gen sep
    1. vt
    Knie to bend
    2. vr
    to sag
    * * *
    durch|bie·gen
    [ˈdʊrçbi:gn̩]
    I. vt
    etw \durchbiegen to bend sth
    den Rücken \durchbiegen to arch one's back
    II. vr
    sich akk \durchbiegen to sag
    * * *
    * * *
    durchbiegen (irr, trennb, hat -ge-)
    A. v/t bend back (as far as possible)
    B. v/r:
    sich (unter einer Last) durchbiegen sag, bend (under a weight)
    * * *

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > durchbiegen

  • 11 labor [2]

    2. labor, ōris, m. (zu labāre; eigentl. »das Wanken unter einer Last«), die Anstrengung, I) die Anstrengung, etw. zu vollbringen, die Bemühung, Mühe, Arbeit, Strapaze, 1) eig.: a) übh.: labor forensis, Cic.: irritus, Quint. u. Ov.: labor itineris, Cic.: labor viae, Liv.: labores militum, Caes.: labor corporis, animi, Cic.: labor manuum, Hieron.: labor domesticus, Colum.: militiae, Cic. aut belli aut fugae, Caes.: operis (der Belagerung), Caes.: labores belli, Cic.: labores defensionum, Cic. – parvulo labore, Cic.: nullo labore, Cic.: nullo labore tuo, ohne daß es dir Mühe macht, Cic.: sine labore, sine ullo labore, Cic.: sine ullo labore et contentione, Cic.: sine labore ac periculo, Cic.: cum labore, summo cum labore, Cic.: res est magni laboris, Cic.: tot adire labores, Verg.: affecta labore et vigiliis corpora, Liv.: capere tantum laborem, sich so sehr bemühen, Cic.: laborem inanem capere, sich vergeblich abmühen, Ter.: in ea (arte) plus operae laborisque consumpsisse, Cic.: nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic.: demere (alci) laborem militiae, Cic.: unius mensis labor alci detrahitur, Cic.: exanclare talem laborem, Cic., omnes labores, Cic.: exanclatis itinerum laboribus, Amm.: exercere se tantis laboribus, Cic.: apes exercet sub sole labor, Verg.: tot per annos terrā marique tanta pericula ac labores exhausisse, Liv.: inter labores exhaustos aut mox exhauriendos, Liv.: frustra labore exhausto, Lucan.: magnos esse experiundos et subeundos labores, Cic.: dum adulescentis dextera irrito se labore fatigat, Val. Max.: frangere se tantis laboribus, Cic.: qui partis honoribus eosdem in foro gessi (habe mich unterzogen) labores, quos petendis, Cic.: impenditur labor et sumptus ad incertum casum et eventum quotannis, Cic.: suum laborem hominum periculis sublevandis impertire, Cic.: non plus alci laboris imponere quam sibi sumere, Cic.: eis laborem etiam novum pro portione iniungi, Liv.: quid sumptus in eam rem aut laboris insumpserit, Cic.: operam, studium, laborem interponere pro alqo, Cic.: pugnando fessis laxatur labor, Liv.: ut sibi pro re gesta aliquid laxaret laboris, Liv.: levare alci laborem, Cic.: defensionum laboribus aut omnino aut magna ex parte liberari, Cic.: obire pericula ac labores pariter, Liv.: non parcere labori, Cic. (u. so ne labori suo neu periculo parceret, Caes.): et honoribus amplissimis et laboribus maximis perfunctum esse, Cic.: Hercules perfunctus iam laboribus, Cic.: laborem viae pati posse, Liv.: multis laboribus (unter v. Str.) quaerere alqm. Plaut.: reficere se ex labore, Caes.: ab parvulis labori ac duritiae studere, Caes.: succumbere labori, Caes.: istos labores, quos nunc in naufragiis nostris suscipis, non subisses, Cic.: frustra tantum laborem sumere, Caes.: supersedere hoc labore itineris, Cic.: suscipere laborem, labores, Cic.: frustra suscipere laborem, sich vergeblich abmühen, Cic.: sustinere forensem laborem propter ambitionem, Cic.: labores, pericula facile tolerare, Sall.: non vitandi laboris mei causā, Cic. – labor est m. Infin., es kostet Mühe (Arbeit), es hat Schwierigkeit, Liv. 39, 1, 5. Plin. 26, 118: u. so maior aliquanto labor est m. Infin., Flor. 2, 2, 4: proximus huic labor est placitam exorare puellam, Ov. art. am. 1, 37: nec magnus prohibere labor, Verg. georg. 4, 106. – b) insbes., Anstrengung, angestrengte Tätigkeit, Arbeitsamkeit (Ggstz. inertia, desidia, requies, quies, otium), verb. industria et labor, summus labor in publicis privatisque rebus, Cic.: vivere in studiis laboribusque, Cic.: labor quaerendi, Erwerbsfleiß, Iustin.: rei militaris labor, Leistungen im Kriegswesen, Nep.: animi labor, geistige Anstrengung, Nep. – als Fähigkeit, Arbeitsfähigkeit, Ausdauer in Arbeit u. Anstrengung, M. Messala magni laboris, Cic.: homo magni laboris summaeque industriae, Cic.: magni formica laboris, die arbeitsame, emsige, Hor.: (iumenta) summi ut sint laboris efficiunt, Caes. – 2) meton.: a) Arbeit, Werk, ita multorum mensium labor hostium perfidiā et vi tempestatis puncto temporis interiit, Caes. b. c. 2, 14, 4: sternuntur segetes longique perit labor irritus anni, Ov.: et pluviā ingenti sata laeta boumque labores diluit, Verg.: artificum manus (verschiedenen Malereien) inter se operumque laborem (Bauwerk) miratur, Verg.: hic labor ille domus et inextricabilis error, v. Labyrinthe, Verg.: cari uteri labores, v. Kindern, Claud. rapt. Pros. 1, 194. – b) Unternehmung, Tat, belli, Verg.: von den Kampfspielen, wie πόνος, μόχθος, Hor.: u. von den großen Unternehmungen des Herkules, Hor.: strenui labores (im Kriege), Eutr. – II) Anstrengung, etwas zu überwinden, zu ertragen, Plage, Pein, Not, Ungemach, Drangsal, Mühseligkeit, Unglück, Beschwerlichkeit, a) übh.: scis amorem, scis laborem, scis egestatem meam, Plaut.: cuius erga me benevolentiam vel in labore meo vel in honore perspexi, Cic.: multis variisque perfunctus laboribus, Nep.: quoniam in tantum luctum et laborem detrusus es, quantum nemo umquam, Cic.: breviter Troiae supremum audire laborem, Verg. – poet., labores solis, lunae, Sonnenfinsternis, Mondfinsternis, Verg.: labores Lucinae, die Wehen, Verg. – b) Beschwerde, α) = Krankheit, nervorum, Nervenkrankheit, Vitr.: annuus earum (apium) labor est initio veris, Colum.: mox et frumentis labor additus, ut mala culmos esset robigo, Verg.: valetudo decrescit, accrescit labor, Plaut. – β) = phys. Schmerz, cor de labore pectus tundit, Plaut. Cas. 415: hoc medicamentum sine magno labore circa septimum diem cadere cogit haemorrhoidas, Scrib. Larg. 227. – γ) gemütl. Schmerz, Betrübnis, Kummer (s. Spengel Ter. Andr. 720. Wagner Ter. heaut. 82), quamquam ibi animo labos grandis capitur, Plaut.: verum ex eo misera quam capit laborem! Ter. – c) eine Last, lapides laborem sustinent od. tolerant, tragen Lasten, sind von dauerhafter Beschaffenheit, Vitr. 2, 7, 2. Plin. 36, 167. – / Archaist. Nbf. labōs, ōris, m., *Pacuv. tr. 290. Plaut. merc. 72; trin. 271; truc. 521. Ter. Hec. 286. Lucil. 215. Varro sat. Men. 247. Sall. hist. fr. 2, 41 (50), 1 u. 3, 61 (82), 18. Catull. 55, 13. Plin. 6, 60 u. Spät. (s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 265).personif., Labōs, ōris, m., die Mühsal, eine unterirdische Gottheit, Verg. Aen. 6, 277.

    lateinisch-deutsches > labor [2]

  • 12 zusammenbrechen

    v. Bauwerk обру́шиваться /-ру́шиться, разва́ливаться /-вали́ться, ру́хнуть pf. v. Firma обанкро́титься pf, разоря́ться разори́ться, терпе́ть по- крах. v. Reich распада́ться /-па́сться, ру́хнуть. v. Angriff захлёбываться /-хлебну́ться. v. Plan ру́шиться ipf/pf, ру́хнуть. v. Verkehr остана́вливаться /-станови́ться. (vor etw.) zusammenbrechen v. Pers vor Überanstrengung, Kummer надрыва́ться надорва́ться (от чего́-н.). vor Erschöpfung zusammenbrechen па́дать упа́сть от изнеможе́ния. ohnmächtig zusammenbrechen па́дать /- в о́бморок. unter einer Last zusammenbrechen ру́хнуть /- под тя́жестью но́ши. unter der Last der Beweise zusammenbrechen признава́ться /-зна́ться под тя́жестью ули́к

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > zusammenbrechen

  • 13 Schwanken

    v/i
    1. (hat geschwankt) sway; Boden, Gelände: auch shake, tremble; Boot: rock (from side to side); (taumeln) sway (from side to side), totter; bes. Betrunkener: auch stagger, reel; unter einer Last schwanken stagger under a load
    2. (ist) stagger, totter; er schwankte über die Straße / aus dem Lokal he tottered ( oder staggered) across the street / out of the pub (Am. bar)
    3. (hat) fig. (unentschlossen sein) vacillate, waver, dither; (sich ändern) vary; abwechselnd: alternate; WIRTS., Kurse, Preise: fluctuate; Temperatur, TECH., Messwerte etc.: fluctuate, vary; ich schwanke noch fig. I’m still undecided ( oder dithering), I haven’t made up my mind yet; ich schwanke noch zwischen Malta und Zypern I still can’t decide whether to go to Malta or Cyprus; zwischen Hoffen und Bangen schwanken waver between hope and anxiety; die Meinungen schwanken opinions vary; er schwankte einen Augenblick, bevor er... after a moment of indecision he...; siehe auch wanken
    * * *
    to stagger; to sway; to hover; to rock; to roll; to fluctuate; to range; to waver; to vacillate; to falter; to oscillate; to wobble; to reel; to seesaw; to swing
    * * *
    schwạn|ken ['ʃvaŋkn]
    vi
    1) (= wanken, sich wiegen) to sway; (Schiff) (auf und ab) to pitch; (seitwärts) to roll; (= beben) to shake, to rock
    2) aux sein (= gehen) to stagger, to totter
    3) (Preise, Temperatur, Stimmung etc) to fluctuate, to vary; (Gebrauch, Schätzungen, Angaben) to vary; (PHYS, MATH) to fluctuate; (Kompassnadel etc) to swing, to oscillate
    4) (= hin und her gerissen werden) to vacillate; (= wechseln) to alternate
    5) (= zögern) to hesitate; (= sich nicht schlüssig sein) to waver, to vacillate

    schwanken, ob — to hesitate as to whether, to be undecided (as to) whether

    6)

    ins Schwanken kommen or geraten (Baum, Gebäude etc) — to start to sway; (Erde) to start to shake or rock; (Preise, Kurs, Temperatur etc) to start to fluctuate or vary; (Autorität, Überzeugung etc) to begin to waver; (Institution) to begin to totter

    * * *
    1) ((with between) to be undecided: She hovered between leaving and staying.) hover
    2) (to vary between certain limits: Weather conditions here range between bad and dreadful / from bad to dreadful.) range
    3) (to sway, move or walk unsteadily: The drunk man staggered along the road.) stagger
    * * *
    schwan·ken
    [ˈʃvaŋkn̩]
    vi
    1. Hilfsverb: haben (schwingen) to sway
    ins S\schwanken geraten to begin to sway [or swaying
    2. Hilfsverb: sein (wanken) to stagger [or reel]
    irgendwohin \schwanken to stagger [or reel] somewhere
    der Betrunkene schwankte über die Straße the drunk tottered over the road
    3. Hilfsverb: haben (nicht stabil sein) to fluctuate [or vary]
    seine Stimme schwankte his voice wavered
    4. Hilfsverb: haben (unentschlossen sein)
    [noch] \schwanken to be [still] undecided
    ich schwanke noch, ob wir erst morgen oder doch schon heute fahren sollen I'm still unsure [or still hesitating] whether we should leave today or tomorrow
    zwischen zwei Dingen \schwanken to be torn between two things
    das S\schwanken indecision, indecisiveness
    jdn \schwanken[d] machen to weaken sb's resolve
    ein \schwankender Charakter a hesitant character
    * * *
    intransitives Verb (mit Richtungsangabe mit sein)
    1) sway; < boat> rock; (heftiger) roll; <ground, floor> shake
    2) (fig.): (unbeständig sein) <prices, temperature, etc.> fluctuate; <number, usage, etc.> vary
    3) (fig.): (unentschieden sein) waver; (zögern) hesitate

    er schwankt noch, ob — he is still undecided [as to] whether

    * * *
    Schwanken n; -s, kein pl
    1. swaying etc;
    ins Schwanken geraten Boot: start to rock; Boden: start to sway ( oder shake, tremble); Person: start to sway ( oder totter), lose one’s balance
    2. fig variation; fluctuation etc;
    ins Schwanken geraten Regierung etc: become insecure, begin to totter; Hoffnung etc: be shaken, begin to waver;
    bei dieser Frage geriet sie ins Schwanken that question made her begin to waver ( wurde sie nervös: got her slightly flustered)
    * * *
    intransitives Verb (mit Richtungsangabe mit sein)
    1) sway; < boat> rock; (heftiger) roll; <ground, floor> shake
    2) (fig.): (unbeständig sein) <prices, temperature, etc.> fluctuate; <number, usage, etc.> vary
    3) (fig.): (unentschieden sein) waver; (zögern) hesitate

    er schwankt noch, ob — he is still undecided [as to] whether

    * * *
    n.
    dither n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Schwanken

  • 14 erliegen

    (a, e aux sein) v pasti (padnem), klonuti (-nem); sich - (vom Acker) ležati (-žim) na ugari; unter einer Last - srušiti se pod teretom; einer Krankheit - podleći (-legnem) bolesti

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > erliegen

  • 15 stöhnen

    vi
    стонать; тяжело вздыхать
    vor Schmerz stöhnen — стонать от боли

    БНРС > stöhnen

  • 16 изнемогать

    БНРС > изнемогать

  • 17 изнемогать

    изнемогать erschöpft sein изнемогать от усталости vor Müdigkeit umfallen* vi (s) я изнемогаю от нетерпения ich vergehe vor Un|geduld изнемогать от жажды vor Durst verschmachten vi (s) изнемогать под тяжестью чего-л. unter einer Last zusammenbrechen* vi (s)

    БНРС > изнемогать

  • 18 огъвам

    огъ́вам, огъ́на гл. biegen (bog, gebogen) unr.V. hb tr.V., um|biegen unr.V. hb tr.V.; огъвам се sich biegen unr.V. hb; sich ducken sw.V. hb, nach|geben unr.V. hb itr.V.; огъвам тел einen Draht biegen; огъвам се под тежестта на нещо sich (Akk) unter einer Last biegen; не се огъвам ich gebe nicht nach; ich lasse mich nicht ducken/beugen.

    Български-немски речник > огъвам

  • 19 beugen

    v savijati; das Knie - prignuti (-nem) koljeno, kleknuti, pokleknuti (-nem); den Nacken - pognuti (-nem) šiju, fig pokoriti se, pokoravati se; jds. Stolz - poklopiti oholicu, poniziti ohola; das Recht - iskriviti (iskrivljavati, -ljujem) pravo, krivo suditi; ein Hauptwort - sklanjati imenicu; ein Zeitwort - sprezati (sprežem) glagol; sich unter einer Last - zgrbiti se, ići (idem) pognut pod teretom; sich vor jdm. - klanjati se kome; gebeugt pp savit, pognut

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > beugen

  • 20 stöhnen

    stöhnen vi стона́ть; тяжело́ вздыха́ть; unter einer Last stöhnen стона́ть под бре́менем (чего-л.), vor Schmerz stöhnen стона́ть от бо́ли

    Allgemeines Lexikon > stöhnen

См. также в других словарях:

  • Last.fm — Motto the social music revolution Kommerziell …   Deutsch Wikipedia

  • Last.FM — URL last.fm Slogan the social music revolution Ko …   Deutsch Wikipedia

  • Last — Belastung; Bürde; Knechtschaft; Plage; Krux; Crux; Kreuz; Fron; Joch * * * Last [last], die; , en: etwas, was durch sein Gewicht nach unten drückt oder zieht: eine Last tragen …   Universal-Lexikon

  • Unter (2) — 2. Unter, eine sehr alte Partikel, welche überhaupt den Umstand der Tiefe, in Beziehung auf ein darüber befindliches Ding ausdruckt; im Gegensatze des über. Es ist in doppelter Gestalt üblich. I. Als ein Nebenwort, wo es doch nur in dem im… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Last, die — Die Last, plur. die en. 1. Eine Unvollkommenheit, ein Mangel, und in engerer Bedeutung, eine sittliche Unvollkommenheit; in welchem nunmehr veralteten Verstande man nur noch sagt, einem etwas zur Last legen, ihn dessen beschuldigen, ihm ein… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Last Night of the Proms — Ein Promenadenkonzert in der Royal Albert Hall 2004. Im Hintergrund vor der Orgel ist die Büste von Henry Wood zu sehen. Die Proms sind eine traditionelle Sommerkonzertreihe in London. Alljährlich finden zwischen Juli und September täglich… …   Deutsch Wikipedia

  • Last night of the proms — Ein Promenadenkonzert in der Royal Albert Hall 2004. Im Hintergrund vor der Orgel ist die Büste von Henry Wood zu sehen. Die Proms sind eine traditionelle Sommerkonzertreihe in London. Alljährlich finden zwischen Juli und September täglich… …   Deutsch Wikipedia

  • Last — 1. Alle Lasten gehen in den Gütern. – Graf, 122, 310. Die wesentlichste Eigenschaft der Reallasten ist, dass sie nicht auf der Person, sondern auf dem Gute haften. Altfries.: Alle berthe gaed in da gueden. (Hettema, LXXIX, 3, 260.) 2. Auch kleine …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • unter — ụn·ter1 Präp; 1 mit Dat; bezeichnet die Lage von jemandem / etwas, die tiefer ist als jemand / etwas (mit oder ohne Abstand) ↔ auf, über: unter der Bettdecke liegen; Kartoffeln wachsen unter der Erde; Die Katze sitzt den ganzen Tag unter dem… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Unter dem Eis — Filmdaten Originaltitel Unter dem Eis Produktionsland Deutschland …   Deutsch Wikipedia

  • Last Recordings — Studioalbum von Eric Dolphy Veröffentlichung 1988 Label WestWind Genre …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»